Ekki þjóðhagslega hagkvæmt!

Ekki þjóðhagslega hagkvæmt!

Þegar ég var fimmtugur fór ég á heilsugæsluna og bað um að fá almennilega allsherjar skoðun á líkamsástandi mínu en heilsugæslulæknirinn sagði mér að það væri ekki hægt, engin læknir eða stofnun tæki slíkt að sér.
Á meðan læknirinn mældi hjá mér blóðþrýstinginn spurði ég hvers vegna ekki væri framkvæmdar svona skoðanir hér á landi og svarið sem ég fékk var að það væri ekki ‚þjóðhagslega hagkvæmt‘ ég sagði að mér þætti þetta undarlegt þar sem ég ætti venslafólk í BNA sem væri boðað samkvæmt fyrirmælum tryggingasala í svona skoðanir á ákveðnum fresti sem miðaðist við aldur þeirra.
Upp úr þessar uppákomu pantaði ég tíma í ristilspeglun hjá merkum meltingarfræðingi og hef farið í slíka skoðum nokkrum sinnum þar sem einhverjir meinlausir separ voru fjarlægðir til þess að koma í veg fyrir að þeir yllu meinsemdum seinna meir.
Nú um daginn var haft samband við mig og mér boðið að koma í speglun og þáði ég það en í þetta sinn fannst mér eins og skoðunin væri hálf flaustursleg enda ekki skoðaður allur ristillin eins og ég hafði vanist.
Eftir skoðunina og dálitla bið á biðstofu kallaði læknirinn mig í viðtal og sagði mér að allt virtist vera í góðu lagi hjá mér.
Svo kom rúsínan í pylsuendanum: „þú ert orðin 68 ára er það ekki“ játti ég því. „Einmitt það, við munum þá ekki trufla þig aftur“ sagði læknirinn.
Já það er greinilega ekki þjóðhagslega hagkvæmt að eyða peningum og tíma í að fylgjast með líkama afdankaðra gamalmenna.
Ég verð þó að bæta því hér við að fyrir skömmu þurfti að fjarlægja hjá mér skjaldkirtilinn vegna krabbameins og krabbameinslæknirinn sem hefur haft mig til meðferðar virðist ekki hafa slegið slöku við að fylgjast með því að aðgerðin hafi heppnast og að lyfin sem eiga að taka við af skjaldkirtlinum sú að virka rétt.

Ég hef nú samt þann illa grun að það sé ekki ‚þjóðhagslega hagkvæmt‘ að eyða og miklu púðri í að púkka upp á fólk sem dottið er út af vinnumarkaði fyrir einhverjar sakir eins og aldurs.